Απόψε θα `χω, μαύρο ξενύχτι
κερνάει ο χάρος καφέ πικρό.
Κι όταν τ’ αστέρια θα τρεμοσβήνουν
εγώ μαζί τους, θα χαθώ.

Ωραία είναι η ζωή
μα εγώ την χάνω την αυγή.

Τον δρόμο έρημο βλέπω μπροστά μου
θέλω δε θέλω, θα τον διαβώ.
Σαν κυπαρίσσι φιλώ το χώμα
κρίμα την άνοιξη, δε θα χαρώ.

Ωραία είναι η ζωή
μα εγώ την χάνω την αυγή.