Η γυναίκα μου γκρινιάζει
και μου στήνει τον καυγά,
πότε μούτρα κατεβάζει,
πότε γλώσσα μια οκά,
η γυναίκα μου γκρινιάζει
και μου στήνει τον καυγά.

Βρε γυναίκα, βρε γυναίκα,
με τη φαγωμάρα σου,
θα σε διώξω κάποια μέρα,
αχ, και θα πας στη μάνα σου.

Πότε ο φίλος μου της φταίει,
πότε γιατί γέλασα,
βρε, μ’ εσένα που `χω μπλέξει
πριν την ώρα γέρασα,
βρε, μ’ εσένα που `χω μπλέξει
πριν την ώρα γέρασα.

Βρε γυναίκα, βρε γυναίκα,
με τη φαγωμάρα σου,
θα σε διώξω κάποια μέρα,
αχ, και θα πας στη μάνα σου.

Δεν αντέχω πια τη γκρίνια,
θα μου φύγει το μυαλό,
πριν να πιάσω το μπερντάχι,
φύγε κι άντε στο καλό,
δεν αντέχω πια τη γκρίνια,
θα μου φύγει το μυαλό.

Βρε γυναίκα, βρε γυναίκα,
με τη φαγωμάρα σου,
θα σε διώξω κάποια μέρα,
αχ, και θα πας στη μάνα σου.