Στο ρημαγμένο σπίτι μου
ποιος να με περιμένει
αφού είναι άδειο κι ορφανό
κι η πόρτα κλειδωμένη.

Που είναι η μανούλα μου
να με καλωσορίσει
που είναι η αγάπη μου
να με γλυκοφιλήσει.

Ξερά χορτάρια στην αυλή
παράθυρα κλεισμένα
τα βλέπω μαύρα κι άραχνα
κι όλα χαροκαμένα.

Που είναι η μανούλα μου
να με καλωσορίσει
που είναι η αγάπη μου
να με γλυκοφιλήσει.

Τη σκουριασμένη κλειδαριά
με φόβο αντικρίζω
και στο κατώφλι μόνος μου
πικρό το κλάμα αρχίζω.