Τις άδειες κρύες νύχτες
που η μοναξιά μου με σκοτώνει
πόσο σε σκέφτομαι, πόσο σε σκέφτομαι.
πόσο σε σκέφτομαι.
Τις άδειες κρύες νύχτες
που σαν κι εμένα είσαι μόνος
κι όλο με σκέφτεσαι, κι όλο με σκέφτεσαι.
κι όλο με σκέφτεσαι.

Δεν έπρεπε να φύγεις
όχι δεν έπρεπε
μονάχη να μ’ αφήσεις
δεν επιτρέπεται.
Να με ρωτάει η καρδιά μου
γιατί δεν έρχεσαι.

Τις άδειες κρύες μέρες
που είναι ατέλειωτες μακριά σου
πόσο σε σκέφτομαι, πόσο σε σκέφτομαι.
πόσο σε σκέφτομαι.
Τις άδειες κρύες μέρες
μιλάς κι εσύ με τη σκιά σου
κι όλο με σκέφτεσαι, κι όλο με σκέφτεσαι.
κι όλο με σκέφτεσαι.

Δεν έπρεπε να φύγεις
όχι δεν έπρεπε
μονάχη να μ’ αφήσεις
δεν επιτρέπεται.
Να με ρωτάει η καρδιά μου
γιατί δεν έρχεσαι.