(Τα Άτομα της Σιωπής…
αρχίζουν με σιωπηλές φωνές…
στον Πυρήνα πολύ αμυδρά ν’ ακούγονται…
μες στην απόλυτη σιωπή του…)

Άτομα της Σιωπής!...
Εμείς!...

Η ύπαρξή μας…
ανάμεσα στους ήχους ζει…

Συνέχεια…
γεννιέται και πεθαίνει…

(Οι σιωπηλές φωνές αρχίζουν να χάνονται…
μες στην απόλυτη σιωπή τους…
ενώ φθάνουν πολύ αμυδρά…
στον Κόσμο των Ονείρων…

Φωνές ονειρικές ακούγονται…)

Όνειρα άπειρα!...
Εμείς!...

Φωνές ακούσαμε…
Σιωπής…

Σιωπής…
που μες στα όνειρά μας ζει…
όταν οι ήχοι των ονείρων σβήνουν…

(Σαν από αόρατη εντολή…
σε όλα τα όνειρα απλώνεται απόλυτη σιωπή…

Μες στην απόλυτη σιωπή…
φωνές από τα ίδια Άτομα του Ονείρου αρχίζουν…
από έναν κόσμο φαντασίας και μνήμης…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...

(Ο Πυρήνας…
με ήχους βαρυτικούς…
ήχους θερμούς…
τις φωνές των Ατόμων συνοδεύει…)

Νοιώθουμε…
την βαρυτική ενέργειά μας…
ν’ αλλάζει…

Τριγύρω μας…
θερμότητα αρχίζει να γεννιέται…

(Απόμακρες…
ψυχρές φωνές…
από άλλα Άτομα αρχίζουν…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...

(Ο Πυρήνας…
με ήχους ελεύθερους…
ήχους ψυχρούς…
τις φωνές των Ατόμων συνοδεύει…)

Μακριά από άλλα Άτομα…
πυκνά…
ελεύθερα στο Χάος τριγυρνάμε…

(Οι φωνές των Ατόμων με την βαρυτική συμπύκνωση…
νοιώθουν η θερμή περιοχή τους να γίνεται πιο θερμή…

Φωνές ακούγονται μες από τους πυρήνες τους…
με μια αίσθηση αναμονής…
κάποιας αντίδρασης εκρηκτικής…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...

Μες σε θερμές…
πύκνωσης φοβερής…
περιοχές…

Μια αίσθηση πολύ παλιά…
μας οδηγεί…
σε πυρηνικές αντιδράσεις…

(Ο χρόνος αναμονής…
θερμοπυρηνικών αντιδράσεων…
αρχίζει να τελειώνει…

Νέα εποχή αστραφτερή…
μες από την βαρυτική…
συμπυκνωμένη περιοχή… αρχίζει…

Φωνές…
μες από τους πυρήνες τους…
στο απέραντο Χάος ταξιδεύουν…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...

Φωτιά!...
Αστραφτερή Φωτιά!...

Στο σκοτεινό Χάος μάς φωτίζει!…

(Οι φωνές…
με μια αίσθηση λάμψης…
φθάνουν στα όνειρα…

Φωνές ακούγονται άπειρες…
Φωνές ονειρικές…

Μες απ’ τον Κόσμο των Ονείρων…)

Όνειρα άπειρα!...
Εμείς!...

Ονείρου Άτομα...
ακούσαμε…
απόμακρες φωνές…

Για αστραφτερή Φωτιά…
που τα φωτίζει…

Φωτιά…
που αμυδρά φθάνει ως εδώ…

Εφιάλτες και όνειρα γλυκά φωτίζει…

(Οι φωνές των Οντοτήτων...
με αντηχήσεις χάνονται...
στα άγνωστα βάθη του Πυρήνα…

Οι ήχοι του Πυρήνα… σβήνουν και αυτοί…
μέσα σε απέραντη… πυρηνική σιωπή…)

* * *

Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Επιστροφή στην Νέα Γη» - 2013