(Ονείρου Άτομα…
σ’ έναν Πλανήτη… που έχει χαθεί…
στον άχρονο κύκλο της αναγέννησης…
και της καταστροφής του Σύμπαντος…
αγωνίζονται να δώσουνε μορφή…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...

Μνήμη και Φαντασία…
σ’ έναν Πλανήτη…
στο παρελθόν που έχει χαθεί…
την ύπαρξή μας οδηγεί…

(Ο Πυρήνας… αρχίζει…
με απαλούς ήχους στοργής…
τις φωνές να συνοδεύει…
ενώ η εκτυφλωτική Φωτιά…
τα αιωρούμενα Άτομα…
με τις αστραφτερές ακτίνες της φωτίζει…)

Φωνές Ατόμων της Φωτιάς!...
Εμείς!...

Στο σκοτεινό κενό…
φωτίζουμε άλλα Άτομα…
Άτομα χωρίς φως…

(Οι φωνές των Ατόμων της αστραφτερής Φωτιάς…
αντηχούν μες στους πυρήνες των Ατόμων…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...

Σε σκοτεινό κενό…
αιωρούμαστε…

Άλλα…
με παγωμένη… υδάτινη μορφή…

Άλλα…
με πύρινη μορφή…

Άλλα…
σαν βράχοι…
μικροί… μεγάλοι…

Άλλα…
σαν κοσμική σκόνη…

(Φωνές ονείρων…
απ’ τα βάθη της αιώνιας ύπαρξής τους ταξιδεύουν…)

Όνειρα άπειρα!...
Εμείς!...

Μες στην ζωή μας…
την ονειρική…
φωνές ακούσαμε αιθέριες…

Φωνές…
με παγωμένη…
υδάτινη μορφή…

Άλλες…
με πύρινη όψη…

Φωνές Ατόμων…
από βράχους…

Άλλες φωνές…
μες από σκόνη…
κοσμική…

Όλες…
σε σκοτεινό…
φανταστικό κενό…

Σε απέραντο Χάος ταξιδεύουν…

(Νέες φωνές ακούγονται…
μες από τους πυρήνες των Ατόμων…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...

Φωνές…
ακούμε μέσα μας βαθειά…
Φωνές ονείρων…

Με Πύρινη…
Υγρή… Βραχώδη…
Σκόνης μορφή…

Μια έλξη…
με φοβερή δύναμη…
μας ενώνει…

(Ο Πυρήνας…
με ήχους πύρινους…
υγρούς… βραχώδεις… σκόνης…
αντανακλά τα Άτομα σαν ηχητικός καθρέφτης…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...
Μες στους πυρήνες μας…
ταξίδεψαν…
ήχοι πυρηνικοί…

Την ύπαρξή μας κλόνισαν…
ενός παράξενου Πυρήνα…
κραδασμοί…

Απόμακροι ήχοι!...
Άγνωστοι!...

Ήχοι παράξενοι!... Ήχοι πυρηνικοί!...
Φωτίζουν των πυρήνων μας…
τα φωτεινά σκοτάδια…

* * *

Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Επιστροφή στην Νέα Γη» - 2013