(Οι φωνές της αιώνιας Φωτιάς…
διασχίζουν όλο τριγύρω το διαπλανητικό νεφέλωμα…
που γύρω της γυρίζει…

Φωνές από Πλανήτες που δεν έχουν γεννηθεί…
απλώνονται στο σκοτεινό Χάος…)

Πλανήτες Αγέννητοι!...
Εμείς!...

Με Πύρινη… Υγρή… Βραχώδη…
Σκόνης μορφή…
στο σκοτεινό Χάος τριγυρνάμε…

Ατόμων…
μνήμη πολύ παλιά μάς οδηγεί…
με φαντασία φανταστική…
μες απ’ το παρελθόν…
στο μέλλον…

(Ο Πυρήνας…
συνοδεύει τις φωνές…
με ήχους νεφελώματος…
πύρινους… υγρούς… βραχώδεις… σκόνης…

Οι κοσμικοί…
φανταστικοί αιώνες…
συνεχίζουν την πορεία τους…

Τα Άτομα του Ονείρου…
μες από φαντασία και μνήμη…
την δημιουργική τους δράση…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...

Μες από κοσμικούς αιώνες…
σ’ έναν Πλανήτη…
αρχίζουμε να δίνουμε μορφή…
με φαντασία και μνήμη…

(Ο Πυρήνας…
συνοδεύει τις φωνές των Ατόμων…
με ήχους φαντασίας και μνήμης…)

Η μνήμη μας…
μες από ήχους μακρινούς…
πυρηνικούς…
την φαντασία μας ξυπνάει…

(Νέες φωνές ακούγονται…
Φωνές φανταστικές…)

Της Φαντασίας Άτομα!...
Εμείς!...

Την Φαντασία των Ατόμων…
οδηγούμε…

Μες από `μας…
νοιώθουν τη φαντασία τους…
δική τους…

(Τα Άτομα…
μένουν εκστατικά… μετέωρα…
Σ’ ένα αδιέξοδο… φανταστικό…
Αν αυτά που φαντάζονται… είναι δικά τους…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...

Φωνές ακούσαμε…
φανταστικές…

Από Άτομα της Φαντασίας…

Αν…
όλ’ αυτά είναι αληθινά…
η φαντασία μας…
δεν είναι δική μας φαντασία!...

(Οι φωνές τους…
φθάνουν μες στην αστραφτερή Φωτιά…
που γύρω της γυρνάνε…
Τα Άτομα… μέσα της…
ακούνε τις φωνές…
Με εκλάμψεις φοβερές…
ασύλληπτες…
μες από τους πυρήνες τους…
οι φωνές τους ταξιδεύουν…)

Αμέτρητα Άτομα!...
Εμείς!...

Φωνές ακούσαμε…
φανταστικές…

Της Φαντασίας τα Άτομα…
λεν'…
ότι η φαντασία των Ατόμων…
δική τους είναι φαντασία…

Το ίδιο είπαν…
κι άλλων Ατόμων οι φωνές…
που γύρω μας γυρνάνε…

* * *

Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Επιστροφή στην Νέα Γη» - 2013