(Οι πύρινες φωνές και οι κραδασμοί…
συνεχίζουν το ταξίδι τους…
με οπτικές και ηχητικές σιωπές…
μες στο απέραντο σκοτάδι…

Διασχίζοντας τα πιο απόμακρα βάθη του διαστημικού κενού…
πολύ αμυδρά αρχίζει να εμφανίζεται όψη πύρινη…
σαν να έχει γεννηθεί απ’ το διαστημικό σκοτάδι…

Ο πύρινες φωνές και οι κραδασμοί…
με μια ταχύτητα φανταστική…
τον Κόσμο της Φωτιάς αρχίζουν να πλησιάζουν…

Φωνές φωτιάς…
αρχίζουν να ακούγονται…
στο φωτεινό σκοτάδι…)

Ο Κόσμος της Φωτιάς!...
Εμείς!...

Μ’ αιώνιες φλόγες…
ατελείωτες…
φωτίζουμε το σκοτεινό κενό…

Η ύπαρξή μας έχει γεννηθεί…
από χαμένο κόσμο…
κυκλικό…
άπειρων Ήλιων…

(Οι πύρινες φωνές και οι κραδασμοί…
φθάνουν στον Κόσμο της Φωτιάς…

«Νοιώθουν…»
τον Κόσμο της Φωτιάς…
που καίει χωρίς να καίει…

Νέες…
πύρινες φωνές και κραδασμοί ακούγονται…
ενώ τον διασχίζουν…)

Ήχοι και Κραδασμοί!...
Με πύρινες μορφές!...
Εμείς!...

Κόσμος παράξενης Φωτιάς…
νοιώθουμε…
να μας διαπερνάει…

Φωτιάς…
ασύλληπτης… φανταστικής…

Φωτιάς…
που καίει χωρίς να καίει…

(Ενώ οι φωνές και οι κραδασμοί…
συνεχίζουν το ταξίδι τους…
ο Κόσμος της Φωτιάς…
σαν όνειρο αρχίζει πίσω τους να σβήνει…)

* * *

Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Η Φαντασία του Υπερ-Σύμπαντος» - 2013