Στο λιμάνι κάτω
έπεσε ομίχλη
περπατώ σκυμμένος
βρίσκομαι στα ίχνη
στο λιμάνι κάτω.

Σφύριγμα σειρήνας
οι σκιές των πλοίων
κράξιμο των γλάρων
τζάμια καφενείων.

Τίποτα δε βλέπω
στην ψυχή μου μέσα
ήθελα να έχεις
λίγη ακόμα μπέσα.

Τίποτα δε βλέπω
τι θαρρείς θα γίνει
και ως πού θα πάει
η ομίχλη τούτη
όλους θα μας φάει.

Έλα το κατόπι
προχωράμε πέρα
έχουμε ελπίδες
κι αύριο είναι μέρα.

Έλα το κατόπι
οι φωνές των Κάπων
ήχος τροχαλίας
κάλλιο να με φάει
άσπρος καρχαρίας.
Τι φωνάζεις πάλι
κόρναρε και πέρνα
θα τα κοπανήσω
πάλι στην ταβέρνα.