Αχ να μπορούσα μια βραδιά
παιχνίδι να ετοιμάσω
καημούς μαζί και στεναγμούς
μήπως τους ξεγελάσω.

Να παίξουμε μαζί κρυφτό
στην γειτονιά την πάνω
η μάνα τους να γίνω εγώ
και ζαβολιές να κάνω.

Να στείλω όλους τους καημούς
στο δάσος να κρυφτούνε
στο δάσος μέσα το πυκνό
που άκρη δε θα βρούνε.

Να πω στους αναστεναγμούς
αυτοί να τα φυλάξουν
μετρώντας ως το χίλια δυο
λίγο να μας ξεχάσουν.

Όλα αυτά που σκέφτομαι
έστω για λίγη ώρα
να'χα το μαγικό ραβδί
να τα αλλάξω τώρα.

Οι μάγισσες τα ξωτικά
το έχουν το ραβδάκι
γι αυτό και τ'όνειρό μου αυτό
το `κανα τραγουδάκι.