Τη βάρκα μου την πούλησα
γιατί ήταν μαγεμένη
και τσάρκα μες τα όνειρα
ήθελε να πηγαίνει.
Και το πανάκι κράτησα
και στο `ραψα φουστάνι
κι όλοι σε λένε μάγισσα
σαν βγαίνεις στο λιμάνι.

Βαρκούλα πάρε με γι’ αλλού
στην άλλη άκρη του γιαλού
να βρω στην άλλη θάλασσα
τα χρόνια που χαλάλισα.

Την βάρκα μου την έκαψα
γιατί ήταν μεθυσμένη
και γύρναγε μεσάνυχτα
τα βράχια φωτισμένη.
Και έριξα τη στάχτη της
μες του καιρού τη γλάστρα
και βγήκανε κι ανθήσανε
δυο γιασεμάκια άστρα.

Τη βάρκα μου τη βούλιαξα
μαζί με τ’ άρμενά της
και με σφουγγάρι έσβησα
το άσπρο τ’ όνομα της.
Και στο βυθό την έφαγε
ένα μεγάλο στρείδι
και μια γοργόνα το `βαλε
στο χέρι δαχτυλίδι.