Θα βγω τους δρόμους στις πλατείες στα στενά
να πα να παίξω με του κόσμου τα παιδιά
να τραγουδήσω στις αυλές και στις ταράτσες
να σας χαλάσω τις καλύτερες καβάτζες

Θα βγω ξυπόλητος στο δρόμο να χορέψω
με τους καημούς σας και τις λύπες να παλέψω
να πα ν’ ανοίξω όλες τις πόρτες στα κλουβιά
να δραπετεύσουνε στον ήλιο τα πουλιά

Να πάρω χρώματα να βάψω τις οθόνες
να κόψω σύριζα κεραίες και κολόνες
πως τη βαριέμαι αυτή τη μούχλα των τεκέδων
κι εσένα φίλε βασιλιά των καναπέδων

Θα βγω στους δρόμους και για σένανε θα τρέξω
γι αυτά που φτύνεις που φωνάζεις θα παλέψω
για σένα φίλε που `χεις την καρδιά κλειστή
αχ πόσο θέλω να σε πιάσω απ’ τ’ αυτί

Σε ποιο τραγούδι τη φωνή μου να χωρέσω
ποιες μουσικές θα με κεράσουν να μερέψω
να περπατήσω στο σκοινί το τεντωμένο
να το αλλάξω με χορό το πεπρωμένο

Θα πάρω χρώματα να βάψω τις οθόνες
να κόψω σύριζα κεραίες και κολόνες
πως τη βαριέμαι αυτή τη μούχλα των τεκέδων
κι εσένα φίλε βασιλιά των καναπέδων

Θα πάρω χρώματα να βάψω τις οθόνες
να κόψω σύριζα κεραίες και κολόνες
πως τη βαριέμαι αυτή τη μούχλα των τεκέδων
κι εσένα φίλε βασιλιά των καναπέδων

Πως τη βαριέμαι αυτή τη μούχλα των τεκέδων
κι εμένανε τον βασιλιά των καναπέδων