Λέω να μη σηκωθούμε ακόμα,
έλα σκεπάσου, είναι νωρίς
τον ήλιο θάψανε στο χώμα,
τόση νύχτα δεν τη νικάει μια προσευχή
Τα μάτια τώρα ξανακλείσε,
θα στα φυλάξω στο χαμό
το ίδιο όνειρο θα ονειρευτώ,
να `ρθω και εκεί το χέρι να σου κρατώ

Κι αν αύριο στα ερείπια βρουν εκείνα τα παιδιά
που την έκλειψη κοιτάξαν με ηλιαχτίδες στη γροθιά
στον άνεμο τα ονόματα για πάντα έχουν χαθεί
στον άνεμο, στον άνεμο
Όσα παραμύθια κι αν ταϊσουνε στις φλόγες
σε ράφια σκονισμένα κι αν ξεχάσει ο καιρός
στον άνεμο χορεύουν οι σελίδες μας σκισμένες
στον άνεμο, στον άνεμο

Λέω το παράθυρο να κλείσω,
αυτή η μέρα να μην μπει
μια ευχή σε βλέφαρο θα κρύψω,
τα θηρία μη μας την κλέψουν το πρωί
Σε λίγο θα `χει ξημερώσει,
βλέπω το τέλος της γραμμής
του ανέμου το τραγούδι παίζει πια
και μας φυσάει μακριά από τη σιωπή