Πνιγμένος σε ξένα νερά
Μές στην πόλη μικρός μες τη νύχτα χαμένος
Ζηλεύεις τη λύπη μισείς τη χαρά
Και για να σαι σωστός να κοιτάς σαστισμένος

Στου δρόμου την άκρη γελούν τα παιδιά
Και σε κάποια γωνιά το μυαλό ταξιδεύει
Και όσο θες να πετάξεις αν δεν έχεις φτερά
Πώς να πάρεις σειρά Η σιωπή σε γυρεύει

Refrain
Στου μυαλού το βυθό έχω ανάψει φωτιά
Είμαι μπρος στο γκρεμό με ανοιχτά τα φτερά
Με παρέα το φόβο σε καινούργια τροχιά
Σαν θα φτάσω μακριά θα έχω μείνει πια μόνος

Στη χώρα του τρόμου μίλια πέρα μακριά
Έχουν στήσει φωλιά της ζωής τα μαχαίρια
Και εδώ κάτω χορεύουν στο ρυθμό σου στοιχειά
Με θλιμμένη μάτια και με άδεια τα χέρια

Μέσα σε όνειρο κρύψε ένα πιάνο βαθύ
Να ζεστάνει η φωνή να πεισμώσει το βλέμμα
Κι αν σε ψάχνουν τα χρόνια παίξτο πάλι παιδί
Με ιδρωμένη ψυχή και με κρύο το αίμα