Μια μαχαιριά που καίει, μια μοναξιά που κλαίει
και μια καρδιά που λέει, "γιατί;",
μια συννεφιά που μένει σαν Κυριακή θλιμμένη
και μια ματιά σαν ξένη, γιατί;

Γιατί να είσαι, στην καρδιά, το αίμα μου,
γιατί να είσαι η αλήθεια και το ψέμα μου,
γιατί να είσαι, στη ματιά, το βλέμμα μου, γιατί.

Μια ερημιά με ζωνει, σαν τη φωτιά απλώνει
και μια χαρά τελειώνει, γιατί;
μια μοναξιά πονάει, πέτρα βαριά, κυλάει,
στο πουθενά με πάει, γιατί;

Γιατί να είσαι, στην καρδιά, το αίμα μου,
γιατί να είσαι η αλήθεια και το ψέμα μου,
γιατί να είσαι, στη ματιά, το βλέμμα μου, γιατί.