Ζωή μου κι αν βαδίζεις σ’ άλλους δρόμους
κι αν πιστεύεις σ’ άλλους νόμους
εσύ μου δίνεις την ανάσα για να ζω.

Ζωή μου μια σε πέλαγα αρμενίζεις
μια στη σκέψη μου γυρίζεις
και συναίσθημά μου είσαι δυνατό.

Είσαι πληγή, είσαι λατρεία και μοιραία ανταρσία,
μια φωτιά, μια καημός, μια σκοτάδι και μια φως,
όμως γράφεις την δική μου ιστορία.

Ζωή μου, είσαι πονεμένη αλήθεια κι ούτε στάλα μια βοήθεια
δεν υπάρχει μέσα στις υπερβολές.
Ζωή μου, σ’ αγαπώ σαν μια πατρίδα, που σου κλέβει την ελπίδα
μια σε κάνει να γελάς και μια να κλαις.

Είσαι πληγή, είσαι λατρεία και μοιραία ανταρσία,
μια φωτιά, μια καημός, μια σκοτάδι και μια φως,
όμως γράφεις την δική μου ιστορία.