Όταν τα χέρια σου με κλείνουν σε μια θάλασσα αγκαλιά
πίσω απ’ την πλάτη μου ανοίγουν δυο αόρατα φτερά.
Χρώμα αλλάζουνε και σχήμα όλα τα καθημερινά
καίω τα ψεύτικα τοα λόγια κι αναζητώ τα αληθινά.

Να μ’ αγαπάς, να μου το λες
να μου το δείχνεις.
Να `ναι τα μάτια σου τη νύχτα
σαν δυο φώτα της ομίχλης.
Να μ’ αγαπάς, να `σαι στη γη ο άγγελος μου
κι η σωτηρία της ψυχής μου στα ακατανόητα του κόσμου.

Όταν το γέλιο σου με παίρνει σαν ένας άνεμος τρελός
νιώθω να είναι τ’ όνειρο μου μέσα στα χέρια σου πηλός.
Παίρνω καινούρια μονοπάτια και δε φοβάμαι μη χαθώ
κι όσα με πλήγωσαν τα ρίχνω μες του φιλιού σου το βυθό.

Να μ’ αγαπάς, να μου το λες
να μου το δείχνεις.
Να `ναι τα μάτια σου τη νύχτα
σαν δυο φώτα της ομίχλης.
Να μ’ αγαπάς, να `σαι στη γη ο άγγελος μου
κι η σωτηρία της ψυχής μου στα ακατανόητα του κόσμου.