Τι να σου πω με το βοριά την πόρτα να χτυπάει
και τη ζωή που με τραβά σ’ ανηφοριά με πάει.
Τι να σου πω π’ ανέμελα δεν ξέρω πως γελάνε
τι να σου πω που ψέματα ότι κι αν πω θε να `ναι.

Τι να σου πω για τ’ όνειρο που σβήστηκε κι εχάθη
τα πρώτα φταιν τα λάθη μας ή τα στερνά μας λάθη.
Τι να σου πω στερέψανε τα δάκρυα δεν κυλάνε
τί να σου πω που ψέματα ότι κι αν πω θε να `ναι.

Τι να σου πω που βιάστηκες να φύγεις να ξεχάσεις
τί να σου πω να `σαι καλά και γράμμα μη μου γράψεις.
Τι να σου πω στερέψανε τα λόγια δεν περνάνε
του δρόμου οι κόσμοι στένεψαν και πια δεν μας χωράνε.