Μια ζωή βασανισμένη
μες στα χέρια σου περνώ.
Απορώ κι αναρωτιέμαι
πως ακόμα σε κρατώ.

Ανάθεμα την ώρα που σ’ αγάπησα
αχάριστο κορμί,
μια μέρα μες στα χέρια σου
δεν γνώρισα καλή.

Σου `δωσα στοργή κι αγάπη
και μου δίνεις απονιά.
Κι όμως όλα τα παθαίνω
από την καλή μου την καρδιά.

Ανάθεμα την ώρα που σ’ αγάπησα
αχάριστο κορμί,
μια μέρα μες στα χέρια σου
δεν γνώρισα καλή.