Άργησες να μετανιώσεις, άργησες
πόσο να σε περιμένω ακόμα.

Ήσουν το σπίτι η προσευχή μου
και το λιμάνι της καρδιάς
κι είσαι μια πίκρα στη θύμηση μου
και στα μαλλιά μου ο βοριάς.

Άργησες να μετανιώσεις, άργησες
πόσο να σε περιμένω ακόμα.
Ήσουνα καράβι που ναυάγησες
κι ήμουνα λουλούδι δίχως χώμα.

Πέρασα μέρες χωρίς ελπίδα
κι ήπια της νύχτας το φιλί
κι αν σ’ άλλα μάτια τ’ όνειρο είδα
πάλι σε πρόσμενα πολύ.

Άργησες να μετανιώσεις, άργησες
πόσο να σε περιμένω ακόμα.
Ήσουνα καράβι που ναυάγησες
κι ήμουνα λουλούδι δίχως χώμα.

Άργησες να μετανιώσεις, άργησες.