Καθόμουνα στον καναπέ μου
κι έπινα μόνος τον καφέ μου
ήμουν απογοητευμένος
έφυγε κι ήμουν λυπημένος.

Αναρωτιόμουνα που πάει
ποιον αγκαλιάζει ποιον φιλάει
και ξαφνικά χτύπησε η πόρτα
άνοιξα κι άναψα τα φώτα.

Θεέ μου δεν το πιστεύω
εκείνη που λατρεύω σε μένα γύρισε ξανά.
Θεέ μου δεν το πιστεύω
εκείνη που λατρεύω δεν ξαναφεύγει τώρα πια.

Καθόμουνα στον καναπέ μου
κι έπινα μόνος τον καφέ μου
ζούσα στιγμές απελπισίας
στιγμές μεγάλης αγωνίας.

Ήμουν στα πρόθυρα της τρέλας
δεν με θυμότανε κανένας
και ξαφνικά χτύπησε η πόρτα
άνοιξα κι άναψα τα φώτα.

Θεέ μου δεν το πιστεύω
εκείνη που λατρεύω σε μένα γύρισε ξανά.
Θεέ μου δεν το πιστεύω
εκείνη που λατρεύω δεν ξαναφεύγει τώρα πια.