Για τα δυο γλυκά σου χείλη
τη ζωή μου χαλαλίζω
Της καρδιάς μου το αντικλείδι
μες στα χέρια σου κρατάς
τι άλλο μου ζητάς.

Θέλω να `σαι ο δικός μου
ξένα μάτια μην κοιτάζεις.
Σε λατρεύω σαν το φως μου
Παναγιά μου τι `ναι αυτό
μου λείπεις κι αρρωστώ.

Καημέ μεγάλε μου και στεναγμέ μου
εγώ πληγή κι εσύ γιατρός
δίχως εσένα γυαλιά σπασμένα
και μαχαιριά μες στην καρδιά
είναι για μένα.

Δε σου λέω παραμύθια
με χρυσάφια δε σ’ αλλάζω.
Τη φωτιά μου απ’ τα στήθια
στην δική σου αγκαλιά
σβήσε με τα φιλιά.

Τη φωτιά σου αν τη σβήσω
τρέμω μήπως ξεθυμάνει.
Μοναχή μου πως θα ζήσω
να με δέρνει η παγωνιά
στην άδεια τη φωλιά.

Καημέ μεγάλε μου και στεναγμέ μου
εγώ πληγή κι εσύ γιατρός
δίχως εσένα γυαλιά σπασμένα
και μαχαιριά μες στην καρδιά
είναι για μένα.