Πάντοτε έκλαιγα, εσύ μη μου δακρύζεις
πάντοτε πόναγα κι έλεγα εσύ δεν πρέπει να πονάς
μα κάνε κάτι μια φορά να μ’ αποδείξεις
πως δε με θέλεις τον καιρό σου να περνάς.

Που να πάρει η ευχή
κάνε κάτι για μένα
που να πάρει η ευχή
τόσα κάνω για σένα.

Πάντοτε έλεγα το πόνο μη γνωρίσεις
πάντοτε δάκρυζα εσύ για να γελάς
εγώ ας πέθαινα αρκεί εσύ να ζήσεις
και τι ζητούσα μοναχά να μ’ αγαπάς.

Που να πάρει η ευχή
κάνε κάτι για μένα
που να πάρει η ευχή
τόσα κάνω για σένα.