Πλανηθήκαμε στο στρόβιλο της νύχτας
σ’ ένα όνειρο κρυφτήκαμε μαζί
κι απομείναμε τα θύματα της πίκρας
όταν ήρθε η αλήθεια να μας βρει.

Παρανομήσαμε για τόσο λίγο
γίναμε ένοχοι για μια βραδιά
και τώρα σβήνεις και τώρα σβήνω
δυο ξένοι γίναμε σ’ άδεια κορμιά.

Πλανηθήκαμε στο δρόμο της καρδιάς μας
τυλιχτήκαμε στην ίδια ενοχή
και γεμίσαμε με χρώμα τα όνειρα μας
λες και θα `μασταν μαζί για μια ζωή.

Παρανομήσαμε για τόσο λίγο
γίναμε ένοχοι για μια βραδιά
και τώρα σβήνεις και τώρα σβήνω
δυο ξένοι γίναμε σ’ άδεια κορμιά.