Απόμακρη ήδη τη ζωή και το μικρό λουλούδι ανθίζει
της άνοιξης αναπνοή μέρα και νύχτα χρωματίζει.
Κι αυτό που καίει την ψυχή το ίδιο και τη γονατίζει
κι όποιος κοιτά και απορεί μέσα στο ψέμα τριγυρίζει.

Μοίρα κρυμμένη μην κρατάς το μυστικό
πες μου τι είναι παρακάτω, πες μου.
Μοίρα κρυμμένη μέσα στη βροχή θα περπατώ
για να ξεπλύνω τις πληγές μου.

Μνήμες κλεισμένες στα χαρτιά κιτρινισμένα τώρα φύλλα
τσαλακωμένη η καρδιά μέσα στου χρόνου την καπνίλα
Ψάχνει να βρει παλιά φιλιά που θ της πουν απόψε μίλα
και λένε ότι σε πονά κι ύστερα πάλι κατρακύλα.

Μοίρα κρυμμένη μην κρατάς το μυστικό
πες μου τι είναι παρακάτω, πες μου.
Μοίρα κρυμμένη μέσα στη βροχή θα περπατώ
για να ξεπλύνω τις πληγές μου.