Πάει καιρός που έχεις φύγει
και μέρα νύχτα σε ζητώ
και το παράπονο με πνίγει
να το χωνέψω δεν μπορώ.

Μιλάω στις φωτογραφίες
στα ρούχα σου που είναι εδώ
και βρίσκω χίλιες δυο αιτίες
για να πιστέψω πως ακόμα είσαι εδώ.

Και στρώνω το τραπέζι μου για δυο
και πάντα πριν να πάω να κοιμηθώ
σου λέω μια καληνύχτα αφού για μένα είσαι εδώ.
Στρώνω το τραπέζι μου για δυο
και πάντα πριν να πάω να κοιμηθώ
σου λέω μια καληνύχτα αφού για δυο αγαπώ,
έτσι όπως πάω θα τρελαθώ.

Πάει καιρός που έχεις φύγει
μα η μορφή σου είναι εδώ
το άρωμα σου που με πνίγει
και μ’ ένα φάντασμα που ζω.

Μιλάω στις φωτογραφίες
και σ’ ένα ρούχο σου παλιό
και βρίσκω χίλιες δυο αιτίες
να πιστέψω πως ακόμα είσαι εδώ.

Και στρώνω το τραπέζι μου για δυο
και πάντα πριν να πάω να κοιμηθώ
σου λέω μια καληνύχτα αφού για μένα είσαι εδώ.
Στρώνω το τραπέζι μου για δυο
και πάντα πριν να πάω να κοιμηθώ
σου λέω μια καληνύχτα αφού για δυο αγαπώ,
έτσι όπως πάω θα τρελαθώ.

Έτσι όπως πάω θα τρελαθώ.