Κλαίω μόνος μου τα βράδια
κι έχω συντροφιά σκοτάδια
που με πίκρες με κερνάς.
Θέλω κάθε νύχτα να πεθάνω
και δεν ξέρω τι να κάνω
αφού πια δεν μ’ αγαπάς.

Σε μισώ που μ’ άφησες να μείνω μόνος
σε μισώ που σκίζει την καρδιά μου ο πόνος
και σε μισώ που μου `χεις γίνεις πια συνήθεια
σε μισώ που ξέρεις πως δεν είναι αλήθεια.

Κρίμα η εμπειρία σου ήταν κύμα
που η ζωή μου έπεσε θύμα
σε παλιά σου μυστικά.
Σβήνω και δεν ξέρω τι θα γίνω
τον καημό μου αν θ’ απαλύνω
σε καινούρια αγκαλιά.

Σε μισώ που μ’ άφησες να μείνω μόνος
σε μισώ που σκίζει την καρδιά μου ο πόνος
και σε μισώ που μου `χεις γίνεις πια συνήθεια
σε μισώ που ξέρεις πως δεν είναι αλήθεια.