Μες στο ροδοχάραμα κάποτε χωρίσαμε
την αγάπη μιας ζωής κάποτε γκρεμίσαμε
σε μια παρεξήγηση σβήσαμε έναν έρωτα
κι από τότε ζήσαμε βράδια αξημέρωτα.

Σαν τον κλέφτη έφυγα ούτε καν μιλήσαμε
την στιγμή του χωρισμού ούτε καν δακρύσαμε.
Ο καιρός επέρασε τώρα υποφέρουμε
τι πληγή ανοίχτηκε μόνο εμείς το ξέρουμε.

Μες στο ροδοχάραμα άκουσες το βήμα μου
ούτε γεια σου είχα πει είν’ αυτό το κρίμα μου,
τι τρελοί που ήμαστε όταν χωριστήκαμε
σ’ ένα πείσμα άσκοπο πόσο γελαστήκαμε.