Γεμίστε το ποτήρι μου
κρασί φαρμακωμένο
έχασα την αγάπη μου,
τι άλλο περιμένω;

Η ζωή χωρίς αγάπη
δεν αξίζει άλλο πια
είναι μέρα δίχως ήλιο,
είναι μαύρη συννεφιά.

Αυτή το γέλιο μου `δινε
σα ήτανε κοντά μου,
αυτή μου χαμογέλαγε
στην κάθε συμφορά μου.

Η ζωή χωρίς αγάπη
δεν αξίζει άλλο πια
είναι μέρα δίχως ήλιο,
είναι μαύρη συννεφιά.

Γεμίστε το ποτήρι μου
να πιω να λησμονήσω,
ίσως στην ζάλη του κρασιού
τον πόνο μου να σβήσω.

Η ζωή χωρίς αγάπη
δεν αξίζει άλλο πια
είναι μέρα δίχως ήλιο,
είναι μαύρη συννεφιά.