Ένα μινόρε πονεμένο
κι από το δάκρυ μου βγαλμένο
ήρθα στης νύχτας την γαλήνη
με πόνο απόψε να σου πω.

Ένα μινόρε
θα σου πω στην σιγαλιά
να σου θυμίσω
την ζωή μας την παλιά.

Σ’ ένα γνωστό μας ταβερνάκι
τα `πια και μπήκα στο μεράκι
και του κρασιού οι αναμνήσεις
με φέραν άπονη εδώ.

Ένα μινόρε
θα σου πω στην σιγαλιά
να σου θυμίσω
την ζωή μας την παλιά.

Το παραθύρι μη τ’ ανοίξεις
κι ούτε για μένα μη δακρύσεις,
σαν τελειώσει το μινόρε
μες στο σκοτάδι θα χαθώ.