Αυτό το μπαράκι το λένε καημό
μου σερβίρει το ψέμα μαζί με ποτό
και μετά με πίνει,
δεν μ’ αφήνει χρόνο, ούτε εποχές
και με χειροπέδες από ενοχές,
σε κελί με κλείνει.

Μέσα απ’ το χεράκι σου δώσ’ μου να πιω
το νερό της λήθης και να ξεχαστώ,
αφού δεν μ’ αγαπάς, αφού δεν μ’ αγαπάς.

Είναι ένα μαχαίρι το δειλινό
και μαχαιρωμένος παραπατώ
μέσα στα σκοτάδια,
είναι ο χαμός σου βαθύς ποταμός,
να βουτήξω θέλω μα είμαι δειλός,
ειδικά τα βράδια.

Μέσα απ’ το χεράκι σου δώσ’ μου να πιω
το νερό της λήθης και να ξεχαστώ,
αφού δεν μ’ αγαπάς, αφού δεν μ’ αγαπάς.