Μέσ’ στους δρόμους τη μοίρα μου σέρνω,
από τη νύχτα, την πίκρα μου φέρνω,
την καρδιά μου εσύ δεν τη γνώρισες,
στα φτερά μου δε χώρεσες,
τη ζωή πονώ και θέλω δρόμο να βρω.

Τη ζωή ποιος μετρά και δε χάνει,
μια καρδιά στη ζωή σου δε φτάνει,
τις πληγές που με δέρνουν δεν πόνεσες,
τη χαρά μου τη σκότωσες,
τη φωτιά που θα βρω, το μαύρο δρόμο παίρνω.