Απόψε κανει κρύο και έξω ρίχνει χιόνι
Είναι η μοναξιά τόση που με αποτελειώνει
Έξω στη σιωπή, πουθενά εσύ
Κι εγώ στέκω εδώ μονάχος, σα χαμένο παιδί.

Τρέχω να ξεφύγω από αναμνήσεις μακριά
Όπου μες τη παγωνιά με κυνηγάνε, με κοιτάν από μακριά
Όσα σκέφτομαι πονούν γιατί τώρα έχουν φύγει
Πρόσωπα που χάθηκαν, και η ανάσα σου με πνίγει.

Μα όσο τρεχω να κρυφτώ δε πηγαινω πουθενά
Πίσω πάντα με γυρνούν σε μια σκοτεινή αγκαλιά
Δεν μπορώ να τους κρυφτώ και η σκέψη μου πονά
Κι όσο τρέχω να σωθώ δε πηγαίνω πουθενά, πουθενά...

Φεύγουν , έρχονται, γυρνάν, σα καράβια στοιχειωμένα
Που στο πέλαγο αρμενίζουν ψάχνοντας να βρούν στεριά
Κι όταν κάποτε στεριώνουν , το μυαλό μου το στοιχειώνουν
Και σαλπάρουνε ξανά, όταν αφήσουν συννεφιά.

Μα όσο τρεχω να κρυφτώ δε πηγαινω πουθενά
Πίσω πάντα με γυρνούν σε μια σκοτεινή αγκαλιά
Δεν μπορώ να τους κρυφτώ και η σκέψη μου πονά
Κι όσο τρέχω να σωθώ δε πηγαίνω πουθενά, πουθενά...