Βαστάς στο κόρφο σου μαχαίρι μαυρομάνικο
Γλυκιά η ζάλη με κρασί Καλαμισάνικο
Σε αρμενίζει σαν σκουπίδι ο Λεβάντες
Αλλοπαρμένε Δον Κιχώτη του Θερβάντες.

Γοργόνα μου που να γυρνάς
Για ποιον Αλέξανδρο πονάς
Σαν τριαντάφυλλα στην άμμο
Τα δυο σου χείλη κι εγώ χάμω
Να σε φιλώ
.
Σκαρί για χρόνια μεσοπέλαγα πορεύεται
Ο Καπετάνιος αγναντεύει κι ονειρεύεται
Γυναίκα η θάλασσα και μοιάζει με υφάδι
Να το υφαίνει ένα τρικάταρτο καράβι.

Γοργόνα μου που να γυρνάς
Για ποιον Αλέξανδρο πονάς
Σαν τριαντάφυλλα στην άμμο
Τα δυο σου χείλη κι εγώ χάμω
Να σε φιλώ.