Παράξενο κι οξύμωρο
το είναι και το τώρα
κι αν τρέχω στον κατήφορο
τραβάω την ανηφόρα.

Αληθινό και ψεύτικο
βλέπω τον ίδιο κόσμο
στην τρέλα και στο βέρτιγκο
βρίσκω τον ίσιο δρόμο.

Ε για μόλα ε για λέσα
αχ η κρίση μου η μέσα
πού με πας ψυχή μου τσάρκα
μέσα στου κορμιού τη βάρκα.
Το άλλο και τ’ αλλιώτικο
και το παλιό και νέο
κορμάκι μου νησιώτικο
και Μεντιτερανέο.

Παράφρονες και σώφρονες
και οι πολλοί κι οι λίγοι
βγήκαν σεργιάνι οι όμορφες
και βγαίνω στο κυνήγι.