Στα μέρη μου οι γέφυρες
τους ξένους οδηγάνε
απ’ την ομίχλη της καρδιάς σε φως αληθινό.
Εκεί που ο κόσμος χάνεται
και τα νερά γεννάνε
από σαράντα κύματα
χορτάρι γαλανό.

Άσπρο γαλανό χορτάρι
από σμάλτο ένα φιλί
το `χει ο χάρος μαξιλάρι
κι η Ανάσταση σκαλί.
Άσπρο γαλανό χορτάρι
που στραγγίζει το φεγγάρι
και το ακτινοβολεί σε μια θάλασσα γυαλί.

Στα μέρη μου ποτίζουνε
γλυκό κρασί το χώμα
την άχνα που σηκώνεται
κρατάμε φυλακτό.
Σαν την ανάσα ενός παιδιού
που μας φιλάει στο στόμα
και σπαρταράει το γέλιο του
χορτάρι γαλανό.