Όλα τα τραγούδια
τώρα ακούγονται αλλιώς
χάθηκε απ’ τους στίχους το φως
κι απ’ τα μέτρα οι σιωπές
οι κρυφές μας ματιές
μες τη νύχτα σβηστήκαν κι αυτές

Όλα τα τραγούδια
τώρα μοιάζουν μικρά
και κανένας δεν τραγουδά
δεν υπάρχεις εσύ
δεν υπάρχει γιορτή
δεν υπήρξε ποτέ μια στιγμή

Όλα τα τραγούδια
τώρα γίναν σκιές
τρέχουν να γιατρέψουν πληγές
των μικρών μας εγώ
μελωδίες που καιρό
επιζούν τεχνητά στο κενό

Όλα τα τραγούδια
τώρα φύγαν μακριά
έγιναν πουλιά στο νοτιά
πάνε γι’ άλλη γιορτή
για καινούρια ζωή
ας με παίρναν και μένα μαζί