Πορτοκαλιά πανσέληνος
κρυφοκοιτάει απ'το ταβάνι
ώχρα και κοκκινάδι
φτιασιδωμένη θεατρίνα
καμώνεται μυστήριο
για τους φτωχούς ρομαντικούς

Μα να προσφέρεται γυμνή
στ’ άπληστα βλέμματα των δορυφόρων
και των χιλιάδων θεατών
που σαν τσαμπί από ροζακί
κρέμονται στις οθόνες
πολύχρωμα λαμπιόνια και γιρλάντες
η σκοτεινή πλευρά εθεάθη
ξερόβραχοι κι αστρόσκονη
σεις γιατί κλαίτε