Ας πάμε λίγο πίσω το εβδομήντα εννιά
Που άφηνα το σπίτι μου να ψάχνω για δουλειά
Γιατί δουλειά δε μου `δινε αυτό το σύστημα
Με γέμιζε πτυχία χωρίς αντίκρισμα

Έτσι πήρα τα μάτια μου γι αλλού
Και τρύπαγε τ’ αφτιά μου η φωνή του αφεντικού
"Μαζί μου θα δουλεύεις σαν το σκυλί
Κι αν έχεις αντιρρήσεις η πόρτα είν’ ανοιχτή
Αν θέλεις να πετάξεις στον έβδομο ουρανό
Δώστα όλα μαλάκα για να ζήσω κι εγώ"

Εκάθησα κοντά του χρόνια τέσσερα
Μου φάνηκε πως ήταν δέκα τέσσερα
Στο Μεσολόγγι πήγα να παρουσιαστώ
Με στείλανε στον Έβρο για να συμμορφωθώ

Έτσι πήρα τα μάτια μου γι αλλού
Και τρύπαγε τ’ αυτιά μου η φωνή του Λοχαγού
"Μαζί μου θα υποφέρεις σαν το σκυλί
Για να μην έχεις θέση στην απομόνωση
Εθνικόφρων θα `σαι στον έβδομο ουρανό
Να σκοτώνεσαι μαλάκα για να υπάρχω κι εγώ"

Απολυτήριο πήρα απ’ το Πολύκαστρο
γιατί η διαγωγή μου ήταν λίαν καλώς
Με πήρανε κλητήρα σε Record Company
και σύντομα μπροστά μου ήταν η προαγωγή

Έτσι μπήκα στον κόσμο των κουφών
Κάνοντας τη φωνή μου μια φωνή αφεντικών
"Μαζί μου θα ξεχάσεις τα συναισθήματα
Δε μ’ ενδιαφέρει ο Dylan και τα ποιήματα
Για να πετάξει ο κόσμος στο έβδομο ουρανό
Θα του δίνεις μαλάκα ότι θέλω εγώ"