Μου λες πως άλλο η αγάπη μας δεν πάει
και δακρύζεις για να εκδικηθείς.
Εδώ ολόκληρη ζωή σαν ρόδι σπάει
και δεν ξεσπάς λεπτό για να μη νικηθείς.

Και φεύγεις κι έχεις το κουράγιο
να μ’ εκτελέσεις εν ψυχρώ
όμως το πρώτο σου ναυάγιο
να το θυμάσαι θα `μαι εγώ.

Μου λες πως άλλο δεν μπορείς εδώ να μείνεις
και μου αφήνεις περιθώρια για ελιγμούς
σε μια άγονη γραμμή εσύ μου κλείνεις
κι ύστερα στέλνεις μια βαλίτσα με καημούς.

Και φεύγεις κι έχεις το κουράγιο
να μ’ εκτελέσεις εν ψυχρώ
όμως το πρώτο σου ναυάγιο
να το θυμάσαι θα `μαι εγώ.