Περνάω νύχτες συμφοράς
μέρες σκοτεινιασμένες
κι οι σκέψεις μου στη μοναξιά
μαύρες κι απελπισμένες.

Χωρίς εσένα
η ζωή μου είναι μαύρη
κι άδικα ψάχνει η καρδιά μου
ελπίδες να `βρει.

Από το νήμα της ζωής
μου `μεινε η θύμησή σου
και μια εικόνα βάσανο
μπροστά μου η μορφή σου.

Χωρίς εσένα
η ζωή μου είναι μαύρη
κι άδικα ψάχνει η καρδιά μου
ελπίδες να `βρει.

Με βρήκε πάλι χάραμα
για σένα να δακρύζω
κι αν ξημερώνει σκοτεινιά
μπροστά μου αντικρίζω.

Χωρίς εσένα
η ζωή μου είναι μαύρη
κι άδικα ψάχνει η καρδιά μου
ελπίδες να `βρει.