Γυρίζω και βρίσκω, την κιθάρα μου σπασμένη
τα μάτια σου κόκκινα να με κοιτούν
Ο δρόμος που διάλεξες εκεί σε περιμένει
όμως σε μάγεψε το φως του φεγγαριού

Κόκκινος στίβος δε μας θέλουν μαζί
κόκκινος στίβος κι ζωή μικρή
Τα ρούχα στο πάτωμα, όλα μου φταίνε
κι δρόμοι μισοί γι’ αυτούς που δεν κλαίνε

Κόκκινος στίβος δε μας θέλουν μαζί
κόκκινος στίβος τρέχω εδώ κι εκεί
Τα ρούχα στο πάτωμα, όλα μου φταίνε
Κι δρόμοι μισοί γι αυτούς που δεν κλαίνε

Κάθε μορφή που μοιάζει με σένα, με σκοτώνει
κάθε σου βλέμμα αγαπημένο, το μισώ
Χθες βράδυ μου ζήτησες ξανά να μείνεις μόνη
μα, μέσα νιώθω πως σε λίγο θα σε δω

Κόκκινος στίβος ...