Τα ίδια και χειρότερα
κάθε που σ’ αντικρίζω
πατώ όλους τους όρκους μου
κι απ’ το μηδέν αρχίζω.

Έχει κολλήσει το μυαλό
δε λέει να γυρίσει
και της καρδιάς μου τα φτερά
εσύ μου `χεις τσακίσει.

Ούτε μια στάλα εγωισμός
τον στέγνωσε η αγάπη
και της ζωής μου ο ανθός
για χάρη σου εμαράθη.

Τα ίδια και χειρότερα
μα εσένα τι σε νοιάζει
και στην ψυχή μου φώλιασε
της πίκρας το μαράζι.