Απ’ του Βοσπόρου τα νερά
χτυπά καμπάνα θλιβερά
καμπάνα της Αγιά Σοφιάς
και κλαίει ο σκλάβος κι ο ραγιάς.

Καίγεται η Σμύρνη καίγεται
κι η Πόλη αναστενάζει
κι ο κάμπος της ανατολής
μαύρα λουλούδια βγάζει.

Ανατολίτη μου καημέ
ανατολίτη στεναγμέ
κλαίει μαζί σου ο ντουνιάς
και η καρδιά της προσφυγιάς.

Καίγεται η Σμύρνη καίγεται
κι η Πόλη αναστενάζει
κι ο κάμπος της ανατολής
μαύρα λουλούδια βγάζει.

Απ’ του Βοσπόρου τα νερά
χτυπά καμπάνα θλιβερά
καμπάνα της Αγιά Σοφιάς
και κλαίει ο σκλάβος κι ο ραγιάς.