Που `ναι θεέ μου η δική μου η περηφάνια
αγαπάω μιαν αδιάφορη καρδιά.
Να ζητάω τα απάνεμα λιμάνια
κι εκείνη να με ρίχνει στο βοριά.

Διαβατήριο δεν έχω
για να βρω τη χαρά
και κλειδί για ν’ ανοίξω
τη δική σου καρδιά.

Ξένη κι ακατάδεχτη είναι η καρδιά σου
σαν να μην υπάρχω είμαι εγώ γι αυτήν.
Να καώ γυρεύω μέσα στη φωτιά σου
μα για μένα είναι η φλόγα σου σβηστή.

Διαβατήριο δεν έχω
για να βρω τη χαρά
και κλειδί για ν’ ανοίξω
τη δική σου καρδιά.