Γιατί μου το κάνεις αυτό δε με λυπάσαι
πάνω που νόμιζα πως σ’ είχα ξεπεράσει
πάνω που έλεγα πως είχα πια ξεχάσει
γιατί μου το κάνεις αυτό δε με λυπάσαι.

Μου είπες φύγε και σου είχα πει εντάξει
τώρα ορκίζεσαι πως κάτι έχει αλλάξει
σαν δολοφόνος που ποτέ του δεν ξεχνάει
και στον τόπο του εγκλήματος γυρνάει.

Πάλι εσύ τι θέλεις επί τέλους από μένα
δεν φτάνουν όσα πέρασα για σένα,
πάλι εσύ.
Πάλι εσύ μ’ αγγίζεις η καρδιά μου σταματάει
και το φιλί σου κάθε αντίσταση νικάει,
πάλι εσύ.
Μπροστά μου πάλι εσύ.

Γιατί μου το κάνεις αυτό πες μου τι φταίω
αφού δεν μπόρεσες ποτέ να μ’ αγαπήσεις
αφού δεν έχεις τίποτα άλλο να κερδίσεις
γιατί μου το κάνεις αυτό πες μου τι φταίω.

Εγώ που τρόμαξα να βγω απ’ το σκοτάδι
να `μαι το θύμα στο δικό σου το σημάδι
σαν δολοφόνος που ποτέ του δεν ξεχνάει
και στον τόπο του εγκλήματος γυρνάει.

Πάλι εσύ τι θέλεις επί τέλους από μένα
δεν φτάνουν όσα πέρασα για σένα,
πάλι εσύ.
Πάλι εσύ μ’ αγγίζεις η καρδιά μου σταματάει
και το φιλί σου κάθε αντίσταση νικάει,
πάλι εσύ.
Μπροστά μου πάλι εσύ.