Σα λασκάρησαν τα φρένα
όλοι μπήκαν στην αρέναα
τώρα ζούνε στην Ιάβα
κάθε βράδυ τίγκα γκλάβα.

Κάνουν τη μωρή παρθένα
μόνο να `χουν σούμπο κάβα.

Πρώτοι βγήκανε στο δόρυ
γίναν όλοι μαρκαδόροι
στόχο βάλανε τ’ αλάνια
να χαζεύουν τα ταβάνια.

Σαν τους κύκλωσαν οι πόνοι
όλοι γίνανε βαρόνοι
τώρα ζουν στη Ζανζιβάρη
κάθε βράδυ μες στ’ αμπάρι.

Κι απ’ το τόσο μάπα χιόνι
το ρουθούνι τους φρακάρει.

Τόλμη ζουν και γοητεία
στο μυαλό τους με ναυτία
κι απ’ το τόσο φόβο σώμα
μαύρο βλέπουν κάθε χρώμα.