Mε άκουγες την ώρα που σιωπούσα
Με άκουγες μα εγώ δε σου μιλούσα
Τον άδειο σου το δρόμο δεν κοιτούσες
Τον άδειο σου τον ήχο πολεμούσες.

Πατώ στη γη
Βγάζω φωνή
Σ’ όλο τον κόσμο ν’ ακουστεί
Σ’ όποια αγκαλιά κι αν βρεις, κι αν πας
Εμένα, εμένα θα ζητάς.

Δε θέλω πια να βγάλω τους διαβήτες
Μετρώ τις ομορφιές μου με τις ήττες
Στα βλέφαρα του πόθου συναντιούνται
Τα άδεια, τα γεμάτα και φιλιούνται.