Γυναίκα των γκρεμών
σαν τρενάκι παλιό
περνώ απ’ τις απόκρημνες κορφές.

Κάρβουνα αναμμένα
όσα έχω βαθιά κρυμμένα.
Σφυρίζοντας περνώ αργά
απ’ τις απόκρημνες κορφές.

Τι φοβάσαι;
Απ’ το φόβο αυτό να γκρεμιστώ!
Τι θυμάσαι;
Ποιο όνειρο σε ξύπνησε
μέσα του να μπω;

Γυναίκα των γκρεμών
αερικό γίνε και βγες
απ’ των βράχων τις σχισμές.
Πες μου πως με θες
έλα και βγάλε με απ ΄το χθες.
Γίνε αερικό και βγές
απ’ των βράχων τις σχισμές.

Τι φοβάσαι;
Απ’ το φόβο αυτό να γκρεμιστώ!
Τι θυμάσαι;
Ποιο όνειρο σε ξύπνησε
μέσα του να μπω;