Είναι ψέμα η μοναξιά, μα στο μυαλό φωνάζει
και όλο μου ζητά
ίσως για όλα να'ναι αργά
πάλι η ψυχή μου αλλάζει
και με την σκέψη σου γυρνά.
Σε δρόμους κρυμμένους
από του νου τη φωτιά.

Θα θελα να σουν εδώ
τ'άγγιγμα σου να απλώσεις γύρω μου
στη ματιά σου να μπω
να με πάρεις ταξίδι..
Να'σαι ότι αγαπώ
να'σαι χρώμα και φως στο λίγο μου
όσα φοβάμαι να δω
θα θελα να σουν εδώ.

Θέλει ο έρωτας ψυχή
σαν το κορμί πονάει να κρύψει την πληγή
και σαν ήλιος το πρωί
να χαμογελάει σαν να `χει ξαναγεννηθεί.
Δε φτάνει ένα τέλος
να ξεχαστεί μια πληγή.